De Mannetjes

De mannetjes

Vrouw J heeft op een onbewaakt ogenblik onze gele bolide gekaapt en is na een aantal omzwervingen op een opendag van een tuincomplex terecht gekomen.
In het praathuis alwaar volgens mij het hoofd, longen en hart van het complex zich bevind, word gerund door de Mannetjes.
Het is net of zij altijd aanwezig zijn, bij regen,sneeuw, zon, dag, nacht of weekend wanneer je ook komt Mannetje D en Mannetje K zijn er altijd.
Iedereen kent ze, je kan ze alles vragen wat betrekking heeft op het bloeien, snoeien, zaaien en oogsten zij zijn alwetend. Opereren onder de goedkeurende blik van moeder natuur en natuurlijk de eigenaar van het tuinen complex
Ik heb het gevoel dat als ik met vrouw J meekom om zoals ik het zelf noem mijn portemonnee ter beschikking te stellen, de Mannetjes er zijn.
Ze weten al wie Vrouw J is en dat ik haar donateur ben met betrekking tot aanschaf van de diverse plantjes, zaden en aan verwante tuinbenodigdheden. Ik word daarom ook altijd hartelijk begroet en krijg meestal een lekker bakkie leut aangeboden met liefde en vers gezet.

Mannetje D is een regelrechte lolbroek die graag een geintje maakt en dochter N regelmatig voorziet van gratis tomaten plantjes die zij dan zelf mag gaan verbouwen. Staat altijd klaar met touwtjes om de net aangeschafte bamboe stokjes samen te binden.
Mannetje K is wat solider gebouwd en is duidelijk de leider van de twee gewoon recht voor zijn raap en ze zijn zoals de Amerikanen zo mooi kunnen zeggen “like carrots and peas” de een kan niet zonder de ander.

Mannetje D en Mannetje K hebben ook handel, en wel de verkoop van 2e hands kassen die zij op de een of andere manier tegen een schappelijke prijs hebben ingekocht. Zo hebben Vrouw J en ik ongeveer 2 jaar geleden een kas bij de Mannetjes aangeschaft. Geen nieuwe maar een reeds gebruikte die zij ter display (zonder glas) voor het praathuis hadden tentoon gesteld. De kas die op dat moment Op de tuin van vrouw J stond en onderhevig was aan grote hoeveelheden houtrot en op de nominatie stond om te worden afgebroken (lees staat op instorten) was aan vervanging toe. Toevallig waren we op het complex en daar stond onze nieuwe kas, groot veel ijzer en glas en zoals Mannetje K opmerkte met een hardhouten basis. Na langdurig en uitvoerig beraad hebben wij ons vakantiegeld geïnvesteerd in deze kas. Nu kon de druif die momenteel zich welig door het dak van de huidige kas een weg naar buiten aan het werken was weer en dak boven het hoofd worden gegeven.
De Mannetjes hebben hoogst persoonlijk het glas wat voor onze kas bestemd was op onze tuin aangeleverd en na een korte maar grondige montage uitleg en een emmer vol schroefjes,moertjes rubber en klemmetjes mij succes gewenst met het weer in elkaar zetten van deze meccano constructie.
Natuurlijk paste niet al het glas en kwamen de mannetjes op verzoek van vrouw J met aanhanger glassnijder, terpentine en hun alwetendheid deze arme linkshandige sloeber te hulp. Met de vakbekwaamheid van echt glaszetters hebben zij de gaten in onze kas opgevuld met glas.

Elke keer als we weer op het complex komen Vrouw J om geld uit te geven en ik om te doneren ga ik in een hoekje staan (met of zonder bakkie leut) en kijk om mij heen en bewonder het schouw spel dat zich elke keer weer voor mijn ogen afspeelt.
En denk dan bij mezelf: wat een mooie manier om oud te worden zonder oud te zijn

De kraamkamer

De ruimte alwaar ik mijn blogje op peil probeer te houden en mijn domein zal ik maar zeggen, is de zolder. Hier bevinden zich de spullen alwaar deze trein man zich aan kan spiegelen en ja zelfs in koude en donkere dagen aan kan verwarmen.

Momenteel is het ook het domein van moeder natuur en vrouw J die samen hand in hand de voorbereidingen treffen om gekiemde zaden op te kweken waarna deze in de vrije natuur worden losgelaten. Vrouw J is namelijk een groot bewonderaar van moeder natuur en is beheerder van een eigen moestuin met maarliefst een opervlakte van 20x20 meter. In deze tijd van het jaar zijn de voorbereidingen in volle gang want alle gekochte zaden en de met liefde gedroogde en beschermde zaadjes uit de oogst van vorig jaar worden opnieuw tot volle wasdom gebracht.
Het hele huis staat daarom in het teken van de wedergeboorte met als stralend middelpunt de kraamkamer op zolder, en ik moet toegeven dat vrouw J groene vingers heeft.
Bakjes water met daarin bonen die eerst moeten wellen om daarna met gevoel te worden toevertrouwd aan moeder aarde in een potje. Het is echt wonderbaarlijk als je ziet dat er per dag steeds meer groene steeltjes met blaadjes zich uit de grond ontworstelen naar het daglicht. Zakken met aarde potjes met labels, zaadjes, sateprikkers, elastiekjes en vrouw J die hier dag in en uit lekker mee bezig is.

Lief kan je even een zak met zaaigrond en potgrond naar boven brengen klinkt het dezer dagen door het huis waarna ik al puffend de ene zak na de ander naar boven draag om de kraamkamer te blijven voorzien van voedzame grond.

Op de moestuin is het nu ook een drukte van belang omdat alles wat thuis uit de kraamkamer word ontslagen zijn verdere leven tot het door ons word geconcumeerd moet doorbrengen in vers omgespitte grond. Hier word ter aanvulling eerst nog een laag champost ( blijkt grond te zijn waar eerst vele champions op groeiden) overheen te gegaan. Dit zijn de dagen, weken en maanden waar vrouw J naar toe leeft en opbloeid als ze weer en aantal opgekweekte bonen voorzichtig uit de kraamkamer naar buiten draagt. Het werk is zwaar en vrouw J is dan ook regelmatig moe waarna ik liefdevol haar pijnlijke voeten masseer. Nu ook de zon weer een beetje gaat schijnen is het lekker om weer op de moestuin te zijn.
Alles moet weer klaar worden gemaakt voor een nieuw seizoen van planten kweken en rooien. Ik zelf heb zeker geen groene vingers en zelfs een plant waarvan de experts zeggen dat deze zelfs in de hel overleefd gaat er bij mij aan onderdoor. Ach, ja wat zal ik zeggen, ik heb andere kwaliteiten denk ik dan maar. Verder ga ik trouw mee naar de tuin en sleep zakken met aarde naar de kraamkamer en help daar waar ik kan.
En als het kan ga ik lekker op de stretcher liggen in de zon met een koud drankje om te kijken hoe vrouw J haar geluk en zaligheid van kraamkamer tot moestuin verspreid en zo haar bijdragen levert aan ons mooie aarde, en niet te vergeten een gevulde vriezer.
De liefde van de man gaat nu eenmaal nog steeds door de maag